Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
krzewić — ndk VIa, krzewićwię, krzewićwisz, krzew, krzewićwił, krzewićwiony książk. «rozpowszechniać, czynić bardziej znanym, dostępnym, rozszerzać zasięg czegoś; popierać, propagować» Krzewić dobre obyczaje. Krzewić zamiłowanie do nauki, do teatru, do… … Słownik języka polskiego
rozrastać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa rozrastać sięam się, rozrastać sięa się, rozrastać sięają się {{/stl 8}}– rozrosnąć się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVb, rozrastać sięnął się, rozrastać sięrośnie się, rozrastać sięrośnij się, rozrastać sięrósł się,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
plenić się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk VIIb, plenić sięni się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o chwastach: rozrastać się obficie i szybko; krzewić się bujnie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Chwasty plenią się w zbożu. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
plenić się — ndk VIa, plenić sięni się, plenić sięnił się 1. «rozmnażać się, mnożyć się» W brudnej, wilgotnej izbie pleniło się robactwo. 2. «o roślinach: bujnie rosnąć, krzewić się; szybko się rozrastać» Na ugorze pleniły się łopuchy … Słownik języka polskiego
korzenić się — ndk VIa, korzenić sięni się, korzenić sięnił się «rozrastać się w korzenie, puszczać korzenie» Lawenda korzeni się bardzo głęboko. przen. «rozwijać się, szerzyć, krzewić, zakorzeniać się» … Słownik języka polskiego
kwitnąć — ndk Vc, kwitnąćnie, kwitł (kwitnął), kwitła «rozwijać się z pączka w kwiat, mieć kwiaty, okrywać się kwiatami» Lipy, jabłonie, grusze kwitną. Szpaler kwitnących róż. ∆ pot. Chleb, ser kwitnie «chleb, ser pokrywa się pleśnią» ∆ Paznokcie kwitną… … Słownik języka polskiego
krzewienie — ↨ krzewienie się n I rzecz. od krzewić (się) … Słownik języka polskiego
pióro — n III, Ms. piórze; lm D. piór 1. «wytwór naskórka ptaków składający się z części dolnej (dudki) i górnej (stosiny), z której wyrastają w dwie strony gęste promienie, tworzące tzw. chorągiewkę; w lm upierzenie» Pióra ptasie puchowe, pokrywowe.… … Słownik języka polskiego
szerzyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, szerzyćrzę, szerzyćrzy, szerzyćrzony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} sprawiać, że coś dociera do określonych środowisk społecznych, staje się znane, głośne; upowszechniać,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kaganiec — m II, D. kaganiecańca; lm M. kaganiecańce, D. kaganiecańców 1. «skórzana lub druciana plecionka, zakładana zwierzętom (zwłaszcza psom) na pysk, uniemożliwiająca im kąsanie» Pies bez kagańca. Nałożyć psu kaganiec. ◊ Nałożyć komuś, czemuś kaganiec… … Słownik języka polskiego
